هر    آن     کو     شیعه ی    آل علی بود
به هر      عهدی     نیازش     بر ولی بود

اطاعت   هر که    از     امر     خدا     کرد
نبی را    نیز       بر    خود      مقتدا کرد

پس از آن از     اولی الامرش    اطاعت
مسلّم هست  و واجب همچو طاعت

به اسلامی     که    آیین رشاد است
اطاعت     از     ولی   زادالمعاد است

 «ولی»   از     بعد    خاتم ، حیدر آمد
اولی الامر     این     و    آن پیغمبر آمد

به     آیین محمد  ( ص)    داد    رونق
که هم حق بود با او ،هم وی از حق

بس     آیات مبین      بر     احمد راد
خدا    در     شأن و تأییدش فرستاد

به    رمز و راز    حق    آگه علی بود
که خود     مفهوم سرالله علی بود

اگر  خواهی  به شأنش گردی آگاه
شنواز مصطفی «من کنت مولاه...»

سریر    «هل اتی» را میر مولاست
طریق «انّما» را     پیر      مولاست

چو از     حجّ   وداع     آمد     پیمبر
فرا شد     در غدیر خم      به منبر

به دستش دست حیدرحق نشان شد
«یدالله فوق ایدیهم»    عیان شد

ندا     در داد    خیل   مسلمین را
بزرگان     و        هواداران   دین را

که ای جمعیت حاضر    به  غائب
رسانید این پیام    و   رأی صائب

که بعدازمن علی سالاردین است
امام است و امیرالمؤمنین است

شد آنگه وحی بر طاها و یاسین
که هذاالیوم اکمل شد تو را دین

شدند از این بشارت جمله خوبان
ثناگو ، دست افشان، پای کوبان

ملایک     نیز       غرق    شادمانی
به    لبهاشان   سرود     آسمانی.....

ز فضل خود     خدا     فرمود   اعطا
علی     را همسری   مانند    زهرا

چو اخترها     پدید    آیند      جاوید
کنار ماه ، رخشان کرد    خورشید

محمد (ص)    را اگر مولا وزیر است
بتولش      مایه ی خیر کثیر است

از آن    میر    و    از آن کوثر  پدیدار
به اعصار      و قرون      گردید انهار

چه انهاری ! سراسر     نور  جاری
به دورانها       صحاری در صحاری

به لوح   هستی       آدم   نوشته
به سر خطّ   جلی    کلک فرشته

دلی کز    مهر زهرا   منجلی شد
سزاوار          تولای      علی  شد

چو مستظهر به  مهر آن  دو نورم
ازآثام    و      پلیدی ها   به   دورم

به دوران فخر باشد خوش عمل را
که مدحتگوی مولا هست و زهرا.